సాంఖ్య యోగః 1 (అథ ద్వితీయోధ్యాయః, శ్రీ భగవద్గీత)-శ్రీ భగవద్గీత
సఞ్జయ ఉవాచ :-
తం తథా కృపయో విష్ట
మశ్రుపూర్ణాకు లేక్షణమ్‌,
విషీదంతమిదం వాక్య
మువాచ మధుసూదనః
సంజయుడు చెప్పెను - (ఓ ధృతరాష్ట్ర మహారాజా!) ఆ ప్రకారముగ కనికరముతో గూడుకొని కంటనీరు పెట్టుకొనినవాడై వ్యాకులత్వము చెంది దుఃఖించుచున్న అర్జునుని జూచి శ్రీకృష్ణు డిట్లుపలికెను.
శ్రీ భగవానువాచ :-
కుతస్త్వా కశ్మలమిదం
విష మే సముపస్థితమ్‌,
అనార్యజుష్ట మస్వర్గ్య
మకీర్తి కరమర్జున
శ్రీ భగవానుడు చెప్పెను. ఓ అర్జునా! పామరు లవలంబించునదియు, స్వర్గప్రతిబంధకమును, అపయశస్సును గలుగజేయునదియునగు ఈ మోహము, ఈ యొడుదుడుకు సమయమున నీ కెక్కడినుండి దాపురించినది?'
క్లైబ్యం మాస్మగమః పార్థ
నైతత్త్వయ్యుపపద్యతే,
క్షుద్రం హృదయదౌర్బల్యం
త్యక్త్వోత్తిష్ఠ పరంతప!.
ఓ అర్జునా! అధైర్యమును పొందకుము. ఇది నీకు తగదు. నీచమగు ఈ మనోదుర్బలత్వమును వీడి యుద్ధము చేయుటకు లెమ్ము
అర్జున ఉవాచ :-
కథం భీష్మమహం సంఖ్యే
ద్రోణం చ మధుసూదన!
ఇషుభిః ప్రతియోత్స్యామి
పూజార్హావరిసూదన!
అర్జునుడు పలికెను - ఓ కృష్ణా! భీష్మద్రోణు లిరువురును పూజింపదగినవారు. అట్టివారిపై బాణములను వదలి నేనెట్లు యుద్ధము చేయగలను?
గురూన హత్వాహిమహానుభావాన్‌
శ్రేయోభోక్తుం భైక్ష్యమపీహలోకే,
హత్వార్థకామాంస్తు గురూనిహైవ
భుఞ్జీయభోగాన్‌ రుధిరప్రదిగ్ధాన్‌.
మహానుభావులైన గురువులను చంపక ఈలోకము నందు భిక్షాన్నమైనను భుజించుట మంచిది. వారిని చంపినచో అత్తఱి వారి రక్తముతో తడిసిన ధనసంపదలనే (కామ్యభోగములనే) అనుభవింపవలసియుండును.
న చైతద్విద్మః కతరన్నో గరీయో
యద్వా జయేమ యది వా నో జయేయుః
యానేవహత్వా న జిజీవిషామ
సై వస్థితాః ప్రముఖేధార్త రాష్ట్రాః.
పైగా ఈ యుద్ధమున మనము గెల్చుదుమో లేక వారే గెల్చుదురో చెప్పలేము. ఈ రెండింటిలో మనకేది శ్రేష్థమోకూడ తెలియదు. ఎవరిని చంపి మనము జీవించగోరమో అట్టి భీష్మాదులు యుద్ధమున మనయెదుట నిలిచియున్నారు.
కార్పణ్యదోషోపహతస్వభావః
పృచ్ఛామిత్వాంధర్మ సమ్మూఢచేతాః
యఛ్ఛ్రేయస్స్యాన్నిశ్చితం బ్రూహితన్మే
శిష్యసైహం శాధి మాం త్వాం ప్రపన్నమ్‌.
ఓ కృష్ణా! కృపణత్వము (ఆత్మజ్ఞానశూన్యత) అను దోషముచే కొట్టబడినవాడనగుటచే ధర్మవిషయమున సందేహము గలిగి మిమ్మడుగుచున్నాను. ఏది నిశ్చయముగ శ్రేయస్కరమో దానిని చెప్పుడు - నేను మీకు శిష్యుడను; శరణుబొందిన నన్ను 'ఈ ప్రకారముగ నడచుకొనుము' - అని శాసింపుడు.
న హి ప్రపశ్యామి మమాపనుద్వా
ద్యచ్ఛోకముచ్ఛోషణ మింద్రియాణామ్‌,
అవాప్య భూమా వసపత్నమృద్ధం
రాజ్యంసురాణామపిచాధిపత్యమ్‌.
ఈ భూమండలమున శత్రువులు లేని సమృద్ధమైన రాజ్యమును, (స్వర్గమున) దేవతల యొక్క ఆధిపత్యమును పొందియుగూడ. ఇంద్రియములను శోషింప జేయుచున్న ఈ నా దుఃఖము నేది పోగొట్టగలదో దానిని కనుగొనజాలకున్నాను.
సఞ్జయ ఉవాచ :-
ఏవముక్త్వా హృషీకేశం
గుడాకేశః పరంతపః
న యోత్స్య ఇది గోవింద
ముక్త్వా తూష్ణీం బభూవ హ
సంజయుడు చెప్పెను - ఓ రాజా! ఇవ్విధముగ అర్జునుడు శ్రీకృష్ణునితో చెప్పి 'నేను యుద్ధము చేయనని' పలికి ఊరకుండెను.
No comments:
Post a Comment