రాజవిద్యారాజగుహ్యయోగః 1 (అథ నవమోధ్యాయః, శ్రీ భగవద్గీత)
శ్రీ భగవానువాచ :-
ఇదం తు తే గుహ్యతమం
ప్రవక్ష్యామ్యనసూయవే,
జ్ఞానం విజ్ఞానసహితం
యజ్జ్ఞా త్వా మోక్ష్య సే శుభాత్‌.
శ్రీ భగవంతుడు చెప్పెను :- (ఓ అర్జునా!) దేనిని తెలిసికొనినచో అశుభరూపమగు ఈ సంసార బంధమునుండి నీవు విడివడుదువో, అట్టి అతిరహస్యమైన, అనుభవజ్ఞానసహితమైన ఈ బ్రహ్మజ్ఞానమును అసూయలేనివాడవగు నీకు లెస్సగా చెప్పుచున్నాను (వినుము).
రాజవిద్యా రాజగుహ్యం
పవిత్రమిదముత్తమమ్‌,
ప్రత్యక్షావగమం ధర్మ్యం
సుసుఖం కర్తుమవ్యయమ్‌.
ఈ బ్రహ్మజ్ఞానము విద్యలలోకెల్ల శ్రేష్ఠమైనదియు, రహస్యములలో కెల్లా అతిరహస్యమైనదియు, సర్వోత్కృష్టమైనదియు, పవిత్రమైనదియు, ప్రత్యక్షముగ తెలియదగినదియు, ధర్మయుక్తమైనదియు, అనుష్ఠించుటకు మిగుల సులభమైనదియు, నాశరహితమైనదియు, అయి యున్నది.
అశ్రద్దధానాః పురుషా
ధర్మస్యాస్య పరంతప,
అప్రాప్య మాం నివర్తంతే
మృత్యుసంసారవర్త్మని.
ఓ అర్జునా! ఈ (ఆత్మజ్ఞానమును) ధర్మము నందు శ్రద్ధలేనట్టి మనుజులు నన్ను పొందనివారై మృత్యురూపమైన సంసారమార్గమునందే మఱలుచున్నారు. తిరుగుచున్నారు. లేక నిక్కముగ వర్తించుచున్నారు .
మయా తతమిదం సర్వం
జగదవ్యక్తమూర్తినా,
మత్థ్సాని సర్వభూతాని
న చాహం తేష్వవస్థితః.
ఈ సమస్త ప్రపంచము అవ్యక్తరూపుడనగు నాచే వ్యాపింపబడి యున్నది. సమస్త ప్రాణికోట్లు నాయందున్నవి. నేను వానియం దుండుటలేదు (నాకవి ఆధారములు కావు.).
న చ మత్థ్సాని భూతాని
పశ్య మే యోగమైశ్వరమ్‌,
భూతభృన్న చ భూతస్థో
మమాత్మా భూతభావనః.
ప్రాణికోట్లు నాయందుండుననియుకావు. ఈశ్వర సంబంధమగు నా యీ యోగమహిమను జూడుము. నాయాత్మ (స్వరూపము) ప్రాణికోట్ల నుత్పన్న మొనర్చునదియు, భరించునదియునైనను ఆ ప్రాణుల యందుండుటలేదు. (వాని నాధారముగ జేసికొని యుండునది కాదు.) .
యథా కాశస్థితో నిత్యం
వాయుస్సర్వత్రగో మహాన్‌,
తథా సర్వాణి భూతాని
మత్థ్సానీత్యుపధారయ.
ఏ ప్రకారముగ అంతటను సంచరించునదియు, గొప్పదియునగు వాయు వెల్లప్పుడును ఆకాశమునందున్నదో, ఆ ప్రకరమే సమస్త ప్రాణికోట్లున్ను నా యందున్నవని తెలిసికొనుము.
సర్వభూతాని కౌంతేయ
ప్రకృతిం యాంతి మామికామ్‌,
కల్పక్షయే పునస్తాని
కల్పాదౌ విసృజామ్యహమ్‌.
అర్జునా! సమస్త ప్రాణికోట్లు ప్రళయకాలమున నా ప్రకృతిని (మాయను) జేరి అందు అణగియుండును. తిరిగి సృష్టికాలమున వానిని నేను సృజించుచుందును.
ప్రకృతిం స్వామవష్టభ్య
విసృజామి పునఃపునః,
భూతగ్రామమిమం కృత్స్న
మవశం ప్రకృతేర్వశాత్‌.
ప్రకృతికి (మాయకు, లేక స్వకీయ కర్మకు) అధీనమైయుండుట వలన అస్వతంత్రమైనట్టి ఈ సమస్త ప్రాణి సముదాయమును నేను స్వకీయ ప్రకృతిని అవలంబించి మఱలమఱల సృష్టించుచున్నాను .
న చ మాం తాని కర్మాణి
నిబధ్నంతి ధనంజయ,
ఉదాసీనవదాసీన
మసక్తం తేషు కర్మసు.
ఓ అర్జునా! (ఆ ప్రకారము జీవులను సృష్టించినవాడనైనను) ఆ సృష్ట్యాది కర్మలయందు తగులు కొననివాడనై సాక్షిభూతుడుగ నుండునట్టి నన్ను ఆ కర్మ లెవ్వియు బంధింపనేరవు.
No comments:
Post a Comment